Vanaf 1 juli 2023 treedt de Wet goed verhuurderschap in werking!
Met dit wetsvoorstel kunnen gemeenten landelijk vastgestelde regels aannemen om goed verhuurderschap te bevorderen. Gemeenten krijgen ook de mogelijkheid om de verhuurvergunning in te voeren. Deze stappen zijn genomen om malafide verhuurders te weren.
In het consultatierapport staat dat verschillende partijen betrokken zijn geweest bij dit wetsvoorstel, waaronder de Woonbond, Aedes, VBO, NVM, Vastgoedbelang en VGM (Vastgoed Management Nederland). Alle partijen hebben ingestemd met de totstandkoming van deze wet.
In dit rapport wordt ook gesproken over een "Verhuurvergunning" als aanvulling op de algemene regels die de basis vormen van de Wet goed verhuurderschap. Hoewel de meeste verhuurders het gewenste gedrag vertonen en zich gedragen als een goed verhuurder, is er een kleine groep verhuurders die zich, ondanks de regels, misdraagt. Deze verhuurders maken zich schuldig aan wanpraktijken zoals te hoge huren, achterstallig onderhoud, te veel bewoners op één locatie (flatgebouwen), discriminatie, het gebruik van sleutelgeld. Door het invoeren van de verhuurvergunning kan een gemeente strenge regels hanteren waar een verhuurder zich aan moet houden. Als dit niet gebeurt, kan de verhuurvergunning worden ingetrokken.
Hoewel sommige dingen verduidelijking behoeven, zijn dit de basisregels:
- Het vermijden van discriminatie; de verhuurder of tussenpersoon moet een transparante selectieprocedure hanteren
- Intimidatie vermijden of voorkomen; het klinkt meer dan logisch, maar verhuurders of bemiddelaars moeten ver weg blijven van intimidatie. Voorbeelden hiervan zijn het onder druk zetten van huurders met een tijdelijk huurcontract of het weigeren van onderhoud aan de woning
- Het hanteren van een redelijke waarborgsom; een redelijke waarborgsom hanteren; de waarborgsom mag niet hoger zijn dan 2 keer de kale huurprijs. Kortom; bij een kale huurprijs van € 1000,- mag een waarborgsom van maximaal € 2000,- worden gevraagd.
- De huurovereenkomsten moeten schriftelijk worden vastgelegd in een huurovereenkomst; ook om onderverhuur te voorkomen.
- Er komt een informatieplicht; de verhuurder of bemiddelaar moet de huurder schriftelijk informeren over zijn rechten en plichten. Veel staat al in de huurovereenkomst, maar voor zaken die er niet in staan, moet de huurder goed geïnformeerd worden. Denk aan de betalingsverplichting van servicekosten, contactgegevens van de gemeente, etc.
- Beperken van de servicekosten; servicekosten mogen geen verdienmodel zijn, daarom moet het bedrag worden beperkt.
- Het verbieden van dubbele bemiddelingskosten; dit is al lang het geval, maar de gemeente kan op dit punt handhaven.
Heb je vragen over de wet op goed verhuurder- en huurdersbeheer? Neem dan contact met ons op via nieuwsbrief@koopsmakelaardij.nl
