Woningen splitsen in Amsterdam

Woningen splitsen in Amsterdam: Hoe werkt het en wat is het verschil tussen het gemeentelijk splitsen en kadastraal splitsen

Een pand splitsen in verschillende woningen is al jaren een populaire oplossing in Amsterdam om extra woningen aan de woningvoorraad in Amsterdam toe te voegen. Dit proces stelt huiseigenaren in staat om een grote woning op te delen in kleinere eenheden, die apart kunnen worden verkocht of verhuurd. Er zijn echter twee belangrijke verschillen bij het splijtingsproces van woningen, die wij graag willen toelichten: kadastraal splitsen en gemeentelijk splitsen. Elk van deze processen heeft specifieke vereisten en procedures.

Kadastraal Splitsen
Kadastraal splitsen verwijst naar het proces waarbij een eigendom juridisch wordt verdeeld in aparte eenheden die elk hun eigen kadastrale nummer krijgen. Dit wordt gedaan door het Kadaster, de Nederlandse instantie die verantwoordelijk is voor de registratie van vastgoed en de rechten die daarop rusten.

Procedure en vereisten:

1. Aanvraag indienen: De eigenaar moet een aanvraag indienen bij het Kadaster. Dit kan meestal via een notaris die de splitsingsakte opstelt.
2. Splitsingstekening: Er moet een splitsingstekening worden gemaakt door een gecertificeerde landmeter. Deze tekening laat zien hoe het pand wordt opgedeeld.
3. Splitsingsakte: De notaris stelt een splitsingsakte op, waarin de verdeling van de eigendom wordt vastgelegd. Deze akte moet worden ingeschreven bij het Kadaster.
4. Registratie: Na goedkeuring wordt de eigendom officieel geregistreerd als aparte eenheden met eigen kadastrale nummers.

Voordelen van kadastraal splitsen:
- Elke eenheid kan afzonderlijk worden verkocht of verhuurd.
- Het geeft de mogelijkheid om hypotheken op de afzonderlijke eenheden te vestigen.

Nadelen:
- Het proces kan kostbaar en tijdrovend zijn.
- Het vereist professionele diensten zoals die van een notaris en een landmeter.

Gemeentelijk Splitsen
Gemeentelijk splitsen is een proces waarbij een woning wordt opgedeeld in meerdere wooneenheden volgens de voorschriften en vergunningen van de gemeente. Dit is vaak nodig om te voldoen aan de lokale woonbeleid en bouwvoorschriften.

Procedure en vereisten:

1. Aanvraag bij de gemeente: De eigenaar dient een aanvraag in bij de gemeente Amsterdam. Dit omvat vaak het indienen van bouwtekeningen en een gedetailleerd plan van de voorgenomen splitsing.
2. Vergunning: De gemeente beoordeelt de aanvraag op basis van het gemeentelijk splitsingsbeleid en bouwvoorschriften. Dit kan aspecten omvatten zoals minimale oppervlakte van de eenheden, brandveiligheid, en geluidsisolatie.
3. Inspectie: Er kan een inspectie van het pand plaatsvinden om te zorgen dat de voorgestelde splitsing aan alle vereisten voldoet.
4. Vergunningverlening: Als de gemeente de aanvraag goedkeurt, wordt een splitsingsvergunning afgegeven.

Voordelen van gemeentelijk splitsen:
- Het zorgt ervoor dat de nieuwe wooneenheden voldoen aan het woonbeleid en alle lokale bouwvoorschriften, wat bijdraagt aan de veiligheid en kwaliteit van de woonruimte.
- Het proces is minder kostbaar dan kadastraal splitsen, omdat het geen inschrijving bij het Kadaster vereist.

Nadelen:
- De eenheden kunnen niet afzonderlijk worden verkocht, aangezien ze nog steeds als één kadastrale eenheid worden beschouwd.
- Er kunnen beperkingen zijn in termen van het aantal eenheden dat kan worden gecreëerd, afhankelijk van het gemeentelijk beleid.

Conclusie
Zowel kadastraal splitsen als gemeentelijk splitsen hebben hun eigen procedures, vereisten, voordelen en nadelen. Kadastraal splitsen biedt meer flexibiliteit en juridische duidelijkheid met betrekking tot eigendomsrechten, maar is vaak duurder en tijdrovender. Gemeentelijk splitsen is doorgaans eenvoudiger en goedkoper, maar biedt minder flexibiliteit in termen van eigendomsoverdracht.