In Nederland komt het regelmatig voor dat huurders in de vrije sector te maken krijgen met huurverhogingen. De vrije sector huurwoningen vallen buiten de gereguleerde huursector en zijn dus niet gebonden aan de strikte regels die voor sociale huurwoningen gelden. Maar hoe werkt zo'n huurverhoging precies? Wat zijn de wettelijke kaders en waar moeten zowel huurders als verhuurders rekening mee houden?
Wat is de Vrije Sector?
De vrije sector betreft huurwoningen met een maandelijkse huurprijs boven de liberalisatiegrens, die in 2024 op € 879,66 ligt. Deze woningen vallen niet onder de huursubsidie en hebben meer vrijheid in de bepaling van de huurprijs en de jaarlijkse huurverhoging. Om in aanmerking te komen voor de vrije sector, moet een woning minimaal 148 punten hebben. De kans is groot dat het woningwaarderingsstelsel (WWS) per juli 2024 wordt aangepast.
Wettelijke Regels voor Huurverhoging
Hoewel de vrije sector meer vrijheid biedt dan de sociale huursector, zijn er toch enkele regels waaraan verhuurders zich moeten houden bij een huurverhoging:
- Contractuele Afspraak: De voorwaarden voor huurverhogingen zijn meestal vastgelegd in het huurcontract. Hierin kan bijvoorbeeld worden afgesproken dat de huur jaarlijks met een bepaald percentage wordt verhoogd.
- Inflatie en Marktomstandigheden: Vaak wordt de huurverhoging gekoppeld aan de inflatie of de markthuurprijs. Dit betekent dat de verhoging kan variëren afhankelijk van economische omstandigheden.
- Termijn en Kennisgeving: Zoals je misschien niet zou verwachten staat er bij vrije sector verhuur geen termijn voor het tijdig in kennis stellen van een huurverhoging. Een eerste huurverhoging kan pas na 12 maanden plaatsvinden en er dient minimaal 12 maanden tussen een volgende huurverhoging te zitten. Wanneer het een gereguleerde huurwoning betreft dien je als verhuurder een huurder minimaal twee maanden van tevoren schriftelijk op de hoogte stellen van de huurverhoging.
Maximum huurverhoging
De komende 5 jaar, tot tenminste 1 mei 2029, heeft de Rijksoverheid het percentage voor de jaarlijkse huurverhoging gemaximaliseerd. Dit jaar geldt er een maximum percentage van 5,5% voor vrijesectorwoningen.
De huurverhoging mag alleen worden doorgevoerd indien er een indexeringsclausule in het huurcontract of in de algemene bepalingen staat.
Voor sociale huurwoningen ligt dit maximale percentage op 5,8% als de kale huur tenminste € 300,00 of meer is. Bij sociale huurwoningen is de hoogte van de huurverhoging tevens afhankelijk van het inkomen van de huurder.
Bezwaar maken
Huurders hebben het recht om bezwaar te maken tegen een huurverhoging als zij deze onredelijk vinden. Dit bezwaar moet binnen zes weken na de aankondiging van de verhoging worden ingediend bij de verhuurder. Als partijen er niet samen uitkomen, kan de zaak aan de Huurcommissie worden voorgelegd.
Gevolgen voor Huurders en Verhuurders
Voor huurders betekent een huurverhoging vaak een hogere maandlast, wat invloed kan hebben op hun financiële situatie. Voor verhuurders is het belangrijk om huurverhogingen zorgvuldig te overwegen, omdat onredelijke verhogingen kunnen leiden tot leegstand of juridische geschillen.
Conclusie
Een huurverhoging in de vrije sector is een normaal verschijnsel, maar zowel huurders als verhuurders moeten zich bewust zijn van hun rechten en plichten. Door goed geïnformeerd te zijn en open te communiceren, kunnen veel geschillen worden voorkomen. Het is essentieel om de regels en afspraken goed te kennen om onverwachte verrassingen te voorkomen.
Heeft u vragen over huurverhogingen of andere huur-gerelateerde onderwerpen? Laat het ons weten in de reacties of neem contact op met een juridisch adviseur voor gepersonaliseerd advies.
